Twórczość bizantyjska oraz kultura antycznego Rzymu oraz Grecji
Sztuka bizantyjska jest zjednoczeniem sztuki greckiej oraz rzymskiej, wywodzi się z zamierzchłej sztuki starochrześcijańskiej. Właściwością charakterystyczną jest fortuna zdobień. Rozkwit tej sztuki ma silne więzi z polityką cesarstwa bizantyjskiego. Rozwijane jest przez chrześcijaństwo. Zaspokaja potrzeby władz świeckich i prezentuje kult dworski. Koronnym miejscem rozwoju tej sztuki był Konstantynopol, a własnym obrębie objęła całą Grecję. Sztuka bizantyjska najwięcej swoich reprezentatywnych detalów ma w malarstwie, rzemiośle oraz architekturze. Jednym z atrakcyjnych przykładów tej sztuki będzie Kościół Hagia Sophia, w Konstantynopolu, jaki prezentuje kultowe elementy takie jak: kręgi, kwadraty, krucyfiksy greckie, lub ośmiokąty.
Rzemiosło antycznej Grecji
Sztuka starożytnej Grecji przypada na wiek X i XI przed dzisiejszą erą. Stanowi przejściowy szczegół do sztuki archaicznej. To, co było atrakcyjne w dotychczasowym okresie to rzeźby. Najogromniejsze dzieła powstały za czasów Peryklesa. Odznaczały się łatwością. Do znanych dzieł wolno zakwalifikować posągi Kuros z Wyspy Melos, Amazonki, Dyskobola, lub Grupy Laokona. Rzeźbiarze pokazywali naturalność i prawdziwość ludzi pozujących nie tylko w ruchu, jednak oraz w spoczynku. Pragnęli ukazać rzeczywiste odniesienie do człowieka. Kultowymi rzeźbiarzami byli przede wszystkim grecy. Takie sławy jak Fidiasz, Lizyp, Praksyteles odnieśli w ówczesnych latach znaczne osiągnięcia rzeźbiarskie. Także malarstwo zasłynęło swoimi dziełami. Wybitnie wielokrotnie malowano wzory na wazach wypalanych w piecu. Naczynia te służyły nie wyłącznie do dziennego użytku, jakkolwiek oraz również na uroczystości. Specyficzne wazy to te, jakie są wykonane na czerwonym tle z czarna dekoracją i detale brązowe lub ewentualnie purpurowe. Znacznie następnie technologia ta zmieniła się i kompozycje malowano odwrotnie.
Sztuka dawnego Rzymu
Sztuka antycznego Rzymu przypada na czas V i VI wieku przed aktualną epoką. Mieścił całą Italię. Rzymianie pozostali nazwani espritami architektury. Używali do własnych obiektów łuki. Kultowe obiekty jak Panteon, Koloseum, Bazylika są legendarne do dzisiaj ze swojej świetności oraz licznych detalów architektonicznych. Rzeźby powstawały na podstawie greckich schematów. Naśladowali ich w dyscyplinie kultury, zabytków, malarstwa. Rzeźba spełniała dla nich istotną rolę. Wywoływała uczczenie danej osoby, która zasłużyła się czymś pierwszorzędnym dla kraju. Przykładami takich posagów są cesarz Oktawian August czy Marek Aureliusz. Inną odmianą są również płaskorzeźby. Odtwarzają one w detalach istotne wydarzenia historyczne. Jednym z takich reliefów jest ołtarz na Polu Marsowym. Jeśli chodzi o malarstwo to było ono ozdobą domów, obiektów, warsztatów pracy. Stosowano w nich style pompejańskie, innymi słowy przeróżnego rodzaju pejzaże, szablony architektoniczne, sceny na tle krajobrazu. Obrazy były kolorowe, a górowały tam barwy białe, żółte, czerwone oraz zielone.